مقایسه تأثیر آماده سازی کانال دندان به روش استپ بک با استفاده از فایل های دستی و گیتس گلیدن، با سیستم روتاری پروتیپر در مقاومت ریشه به شکستگی عمودی

مقدمه: شکل دهی و پاکسازی کانال ریشه دندان با استفاده از یک تکنیک مطمئن و کارآمد، از مهمترین اهداف درمان ریشه است. هدف از این مطالعه، مقایسه روش آماده سازی متداول دستی به همراه گیتس گلیدن با آماده سازی به وسیله سیستم روتاری پروتیپر در مستعدکردن دندان به شکستگی عمودی ریشه می باشد. روش بررسی: 30 دندان پرمولر مندیبل کشیده شده انسان به صورت اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول آماده سازی اپیکال کانال به روش دستی با استفاده از k-file و تکنیک استپ بک (step-back) تا فایل شماره40 انجام گردید و قسمت کرونال با استفاده از گیتس گلیدن شماره 2 و 3 گشادسازی شد. در گروه دوم آماده سازی با استفاده از تکنیک روتاری و سیستم پروتیپر تا فایل f4 انجام گردید. ریشه کلیه دندان ها با تکنیک تراکم جانبی و با استفاده از گوتاپرکا و سیلر ah26 پر شدند. شرایط بافت لیگامان پریودنتال مشابه سازی شد و دندان ها مانت شدند. به وسیله دستگاه اینسترون و اسپریدر استنلس استیل انگشتی شماره 35، نیروی لازم جهت شکست ریشه ها وارد و ثبت گردید. نتایج با استفاده از آزمون آماری t- test تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: نیروی لازم برای ایجاد شکستگی در ریشه های آماده سازی شده به وسیله پروتیپر به طور معنی داری کمتر از نمونه های آماده سازی شده با استفاده از تکنیک دستی و گیتس گلیدن بود (001/0p<). نتیجه گیری: آماده سازی کانال با استفاده از وسایل چرخشی پروتیپر می تواند در مقایسه با وسایل دستی و گیتس گلیدن، ریشه را نسبت به شکستگی عمودی مستعدتر کند.